معنی تیره فام - جستجوی لغت در جدول جو

تیره فام

لغت نامه دهخدا

تیره فام

فرهنگ واژه مترادف متضاد

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از تیره رای — تصویر تیره رای

تیره رای

بدرای، بداندیش، نادرست

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از نقره فام — تصویر نقره فام

نقره فام

سفید مانند نقره، به رنگ نقره

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از سیاه فام — تصویر سیاه فام

سیاه فام

آنچه به رنگ سیاه باشد، سیاه رنگ، سیاه گون

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از شیره خام — تصویر شیره خام

شیره خام

در علم زیست شناسی شیره ای که از ریشۀ گیاه به ساقه و برگ ها می رود

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از سیه فام — تصویر سیه فام

سیاه رنگ، سیاه گون، آنچه به رنگ سیاه باشد

فرهنگ فارسی عمید

تیره خاک

(رَ / رِ)

تیره خاکدان. (ناظم الاطباء). رجوع به تیره خاکدان شود، خاک سیاه. زمین تیره:
به شاهی مرا داد یزدان پاک
ز رخشنده خورشید تا تیره خاک.
فردوسی.
که آن نامور تا نگردد هلاک
نغلتد چو مار اندرین تیره خاک.
فردوسی.
وگر دور از ایدر تو گردی هلاک
از ایران برآید یکی تیره خاک.
فردوسی.
چکی خون نبود از بر تیره خاک
یکی سیمتن را سراز تیغ چاک.
(از لغتنامۀ اسدی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
فروبرد سر پیش یزدان پاک
رخ خویش بنهاد بر تیره خاک.
شمسی (یوسف و زلیخا).
به که بجوید دل پرهیزناک
روشنی آب در این تیره خاک.
نظامی.
رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود

تیره خاکدان. (ناظم الاطباء). رجوع به تیره خاکدان شود، خاک سیاه. زمین تیره:
به شاهی مرا داد یزدان پاک
ز رخشنده خورشید تا تیره خاک.
فردوسی.
که آن نامور تا نگردد هلاک
نغلتد چو مار اندرین تیره خاک.
فردوسی.
وگر دور از ایدر تو گردی هلاک
از ایران برآید یکی تیره خاک.
فردوسی.
چکی خون نبود از بر تیره خاک
یکی سیمتن را سراز تیغ چاک.
(از لغتنامۀ اسدی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
فروبرد سر پیش یزدان پاک
رخ خویش بنهاد بر تیره خاک.
شمسی (یوسف و زلیخا).
به که بجوید دل پرهیزناک
روشنی آب در این تیره خاک.
نظامی.
رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

(رَ / رِ فَ)

تیره فام:
آب کز خاک تیره فش گردد
هم به تدبیر خاک خوش گردد.
نظامی.
رجوع به تیره فام و تیره و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

(رَ / رِ)

دهی از دهستان قهستان است که در بخش کهک شهرستان قم واقع است و 132 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

نقره فام

(نُ رَ / رِ)

نقره گون. به رنگ نقره. نقره ای. نقره رنگ. سیم فام. سیمگون

لغت نامه دهخدا

سیاه فام

سیاه رنگ، (ناظم الاطباء) : شخصی دید سیاه فام ضعیف اندام، (گلستان)،
زنگی ارچه سیاه فام بود
پیش مادر مهی تمام بود،
امیرخسرو،
رجوع به سیه فام شود

لغت نامه دهخدا

تیره جان

(رَ / رِ)

تیره روان. بدنهاد. مضر. نادرست. گمراه و بدسرشت:
تو ای بهمن جادوی تیره جان
براندیش از کردگار جهان.
فردوسی.
رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تیره چشم

(رَ / رِ چَ / چِ)

کور. نابینا. (از فهرست ولف) :
ز لشکر دو بهره شده تیره چشم
سر نامداران ازو پر ز خشم.
(شاهنامۀ فردوسی چ بروخیم ج 2 ص 329).
اشعار پند و مدح بسی گفته است
آن تیره چشم شاعر روشن بین.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

تیره حال

(رَ / رِ)

بدحال. (آنندراج). مکدر. ملول. غمگین و پریشان سیه بخت:
چون زلف یار کرد مرا چرخ خیره سر
چون خال دوست کرد مرا دهر تیره حال.
مجد همگر (از آنندراج).
رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تیره خال

(رَ / رِ)

خال سیاه:
به کنج لبش بر یکی تیره خال
که بردی دل زاهدان را ز حال.
(یوسف و زلیخای منسوب به فردوسی).
رجوع به تیره شود

لغت نامه دهخدا

تیره راه

(رَ / رِ)

راه تاریک، بدراه. بددین. منحرف:
زمانی همی گفت بر ساوه شاه
چه سود آمد از جادوی تیره راه.
فردوسی.
رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تیره رای

(رَ / رِ)

بدرای و ناراست و نادرست. (ناظم الاطباء). تیره مغز. تیره خرد. تاریک اندیشه:
ببردش ورا هوش و دانش خدای
مرا بی خرد یافت آن تیره رای.
فردوسی.
همان جهن و گرسیوز تیره رای
که او برد پای سیاوش ز جای.
فردوسی.
هر کسی چیزی همی گوید ز تیره رای خویش
تا گمان آید که او قسطاس بن لوقاستی.
ناصرخسرو.
از دهر غدرپیشه وفائی نیافتم
وز بخت تیره رای صفائی نیافتم.
خاقانی.
چو خدمت پسندیده آرم بجای
نیندیشم از دشمن تیره رای.
سعدی (بوستان).
گرت برکند خشم روزی ز جای
سراسیمه خوانندت و تیره رای.
سعدی (بوستان).
... عجب داشت سنگین دل تیره رای.
سعدی (بوستان).
دلا همیشه مزن راه زلف دلبندان
چو تیره رای شدی کی گشایدت کاری.
حافظ (از آنندراج)

بدرای و ناراست و نادرست. (ناظم الاطباء). تیره مغز. تیره خرد. تاریک اندیشه:
ببردش ورا هوش و دانش خدای
مرا بی خرد یافت آن تیره رای.
فردوسی.
همان جهن و گرسیوز تیره رای
که او برد پای سیاوش ز جای.
فردوسی.
هر کسی چیزی همی گوید ز تیره رای خویش
تا گمان آید که او قسطاس بن لوقاستی.
ناصرخسرو.
از دهر غدرپیشه وفائی نیافتم
وز بخت تیره رای صفائی نیافتم.
خاقانی.
چو خدمت پسندیده آرم بجای
نیندیشم از دشمن تیره رای.
سعدی (بوستان).
گرت برکند خشم روزی ز جای
سراسیمه خوانندت و تیره رای.
سعدی (بوستان).
... عجب داشت سنگین دل تیره رای.
سعدی (بوستان).
دلا همیشه مزن راه زلف دلبندان
چو تیره رای شدی کی گشایدت کاری.
حافظ (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تیره کار

(رَ / رِ)

کار تیره. کار سخت و مشکل:
به پیش آمد اکنون یکی تیره کار
که آن را نشاید که داریم خوار.
فردوسی.
، بدکار. بدسرشت. سیاهکار:
آینۀ خاک تیره کار چه بینی
ز آینۀتیره نور کار نیابی.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

تیره کامل

(رَ / رِ یِ مِ)

کنایه ازماه است... (آنندراج). ماه و قمر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تیره لگام

(رَ /رِ لِ)

جزء زیر گلوئی لگام و علاقه و منگله ای که در زیر گلوی اسب می آویزند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(یَهْ)

سیاه فام. سیه رنگ:
شنیدم که لقمان سیه فام بود
نه تن پرور و نازک اندام بود.
سعدی.
رجوع به سیاه فام و سیاه شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از تار فام — تصویر تار فام

تارگون تیره رنگ کدر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سیه فام — تصویر سیه فام

آن چه به رنگ سیاه باشد سیاه رنگ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از شیر فام — تصویر شیر فام

برنگ شیر سفید

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نقره فام — تصویر نقره فام

نقره فام

نقره ای، نقره گون، سیمگون

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سیاه فام — تصویر سیاه فام

سیاه فام

آن چه به رنگ سیاه باشد سیاه رنگ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تیره حال — تصویر تیره حال

تیره حال

تیره روز

فرهنگ لغت هوشیار

سیاه فام

تیره، تیره رنگ، تیره فام، سیه فام، شب رنگ، کبود

فرهنگ واژه مترادف متضاد